Dążenie do ochrony zabytkowych murów Bytomia – postępowanie w sprawie wpisu do rejestru zabytków

Przygotowania do procesu ochrony fragmentu średniowiecznych murów miejskich starego miasta w Bytomiu, datujących się na XIII wiek, zostały rozpoczęte przez Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach. Mury te są dziełem księcia bytomskiego Kazimierza. Jest to zasłużony krok w stronę zachowania naszej krajowej spuścizny historycznej.

Konserwator Anna Ostrowska podjęła kroki ku uruchomieniu procedur administracyjnych, które mają na celu wpisanie tego szczególnego elementu architektury starego miasta w Bytomiu do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Przedmiotem tych działań są mury miejskie znajdujące się na działkach ewidencyjnych nr 24 i 338/23, położonych za budynkiem przy ulicy Korfantego 21. Proces ten może potrwać nawet do sześciu miesięcy, a jego celem jest ochrona zabytków o znaczeniu historycznym, artystycznym lub naukowym.

Bytom, którego historia sięga XII wieku, pierwotnie był grodem należącym do Małopolski. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z dokumentów z lat 1123 i 1125, które potwierdzały majątek benedyktynów tynieckich. W roku 1179 Bytom przeszedł pod panowanie księcia Mieszka Plątonogiego, dzięki darowiźnie od księcia krakowskiego Kazimierza Sprawiedliwego. Od tego momentu miasto to wchodziło w granice Górnego Śląska. Prawa miejskie na wzór niemiecki Bytom otrzymał w roku 1254 z rąk księcia opolskiego Władysława.

Po podziale księstwa opolskiego w 1284 roku powstało księstwo bytomskie, którym rządził książę Kazimierz. Za jego czasów Bytom doświadczył swojego największego rozkwitu politycznego i gospodarczego. Książę Kazimierz zasłynął jako twórca zamku przy obecnym placu Grunwaldzkim oraz murów obronnych z basztami. Po XVI wieku, system obronny miasta został ulepszony poprzez dodanie wału ziemnego.

Te wyjątkowe mury obronne Bytomia zostały rozebrane na początku XIX wieku, a do dnia dzisiejszego przetrwały jedynie ich minimalne fragmenty, w tym przy wspomnianej ulicy Korfantego. Jako pamiątka po średniowiecznym grodzie przetrwała również ulica Wałowa.